سفالینلغتنامه دهخداسفالین . [ س ُ / س ِ ] (ص نسبی ) گلین . (آنندراج ). که از سفال ساخته باشد : وز انگشت شاهان سفالین نگین بدخشانی آید بچشم کهین . ابوشکور.سفالین عروسی بمهر خدای بر او بر نه زری و
کاسه ٔ سفالینلغتنامه دهخداکاسه ٔ سفالین . [ س َ/ س ِ ی ِ س ُ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) غضاره . کاسه ای که از سفال سازند. و رجوع به شعوری ج 2 ص 251 شود.
گاو سفالینلغتنامه دهخداگاو سفالین . [ وِ س ُ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از خم شراب . (آنندراج ) (غیاث ). صراحی و ظرفی که آن را ازسفال بهیأت گاو ساخته باشند. (برهان ) : گاو سفالین که آب لاله ٔ تر خوردارزن زرینش از مسام برآمد. خاقانی .<b
سفالینهلغتنامه دهخداسفالینه . [ س ُ ن َ / ن ِ ] (ص نسبی ، اِ مرکب ) آنچه از سفال بوده . (برهان ). فخار. (دهار) : چو می در سفالینه ٔ می فروش ز ریحان ریحانی آمد بجوش . نظامی .دهند آب ریحان فروشان دی <br
سفالینهلغتنامه دهخداسفالینه . [ س ُ ن َ / ن ِ ] (ص نسبی ، اِ مرکب ) آنچه از سفال بوده . (برهان ). فخار. (دهار) : چو می در سفالینه ٔ می فروش ز ریحان ریحانی آمد بجوش . نظامی .دهند آب ریحان فروشان دی <br
کاسه ٔ سفالینلغتنامه دهخداکاسه ٔ سفالین . [ س َ/ س ِ ی ِ س ُ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) غضاره . کاسه ای که از سفال سازند. و رجوع به شعوری ج 2 ص 251 شود.
گاو سفالینلغتنامه دهخداگاو سفالین . [ وِ س ُ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از خم شراب . (آنندراج ) (غیاث ). صراحی و ظرفی که آن را ازسفال بهیأت گاو ساخته باشند. (برهان ) : گاو سفالین که آب لاله ٔ تر خوردارزن زرینش از مسام برآمد. خاقانی .<b