سفره انداختن

مترادف

۱. سفره چیدن، سفره پهن کردن، سفره گستردن، چیدن غذا (درسفره)
۲. مراسم نذر و نیاز برپا کردن، سفره نذری انداختن

جست‌وجوی دقیق

سفره انداختن

فرهنگ مترادف و متضاد

۱. سفره چیدن، سفره پهن کردن، سفره گستردن، چیدن غذا (درسفره) ۲. مراسم نذر و نیاز برپا کردن، سفره نذری انداختن

جست‌وجوی هم‌آوا

شفره

شفره . [ ش ُ / ش َ رَ / رِ ] (ع اِ) نشکرده و ابزاری آهنین مر کفشگران را که چرم را بدان تراشند. (ناظم الاطباء) (از غیاث اللغات ). نشگرده . نش کرده . ازمیل . مِحْذی ̍. (یادداشت مؤلف ). و رجوع به شفرة شود.

شفره

لغت‌نامه دهخدا

شفره . [ ش ُ رَ / رِ ] (اِ) پلک چشم که مژگان بر وی روید. (غیاث اللغات ) (از ناظم الاطباء).

شفرة

لغت‌نامه دهخدا

شفرة. [ ش َ / ش ُ رَ ] (ع ص ) کافی . (ناظم الاطباء). در متون دیگر دیده نشد.

شفرة

لغت‌نامه دهخدا

شفرة. [ ش َ رَ ] (ع اِ) کارد بزرگ . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (دهار) (آنندراج ) (مهذب الاسماء). کارد بزرگ پهن . (از اقرب الموارد). || نشکرده ٔ کفش گران . (از منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). رجوع به نشکرده شود. || هر ابزار آهنی پهن و تیز. ج ، شِف

شفرة

لغت‌نامه دهخدا

شفرة. [ ش َ ف ِ رَ ] (ع ص ) زنی که او را شهوت در کرانه ٔ شرم بود و زود انزال کند. و یا زنی که به اندک جماع قناعت نماید و زود از شهوت بیفتد. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ).

جست‌وجوی متن

مجالس مذهبی

فرهنگ فارسی طیفی

مقوله: احساسات فردی مذهبی، سفره انداختن، سفرهابوالفضل، آش‌پزان مراسم مذهبی

خوانچه چیدن

لغت‌نامه دهخدا

خوانچه چیدن . [ خوا / خا چ َ / چ ِ چی دَ ] (مص مرکب ) سفره انداختن . سفره آراستن . (یادداشت مؤلف ).

خوان نهادن

لغت‌نامه دهخدا

خوان نهادن . [ خوا / خا ن ِ / ن َ دَ ] (مص مرکب ) سفره انداختن . کنایه از مهمانی و بار عام دادن . (یادداشت بخط مؤلف ) : نه هرکه نان دهد حاتم طی است و نه هرکه خوان نهد صاحب ری . (مقاما

خوان

لغت‌نامه دهخدا

خوان . [ خوا / خا ] (اِ) طبق بزرگی را گویند که از چوب ساخته باشند چه طبق کوچک را خوانچه گویند. (برهان قاطع). سفره ٔ فراخ و گشاده . (ناظم الاطباء). سماط. ابوجامع : همی از آرزوی ... خواجه را گه خوان بجز رونج نباش

جست‌وجوی هم‌آغاز

سفره

لغت‌نامه دهخدا

سفره . [ س َ ف َ رَ ] (ع اِ) نویسندگان . ج ِ سافر است . (منتهی الارب ) (آنندراج ). || فرشتگان که اعمال بندگان را نگاهدارند. (منتهی الارب ) (آنندراج ). || مقعد که مخرج غائط است . (غیاث ) (آنندراج ).

سفره

لغت‌نامه دهخدا

سفره . [ س ُ رَ / رِ ] (اِ) گنابادی «سفره » گیلکی «سوفره »؛ پارچه گسترده که بر آن خوردنی و نوشیدنی نهند، دستارخوان . (از حاشیه ٔ برهان قاطعچ معین ). دستارخوان . (آنندراج ) (دهار) : بگسترده بر سفره بر نان نرم یک

سفره

فرهنگ فارسی عمید

۱. تکه‌ای مربع یا مستطیل از جنس پارچه یا پلاستیک که روی میز یا زمین می‌گسترانند و خوردنی‌ها را در آن می‌چینند؛ خوان.۲. توشه‌دان مسافر.۳. [قدیمی] طعام و توشه.&lang; سفرهٴ رنگین: [مجاز] سفره‌ای که بر آن غذاهای گوناگون باشد.

سفره

دیکشنری فارسی به انگلیسی

aquifer, spread, table, tablecloth

سفره

دیکشنری فارسی به عربی

مفرش المائدة

جست‌وجوی هم‌قافیه

درازسفره

لغت‌نامه دهخدا

درازسفره . [ دِ س ُ رَ / رِ ] (اِ مرکب ) درازخوان . (ناظم الاطباء). سفره ٔ طولانی . رجوع به درازخوان شود.

خرده سفره

لغت‌نامه دهخدا

خرده سفره . [خ ُ دَ / دِ س ُ رَ / رِ ] (اِ مرکب ) سفره ٔ کوچک . || خُبّاری ̍. (محمودبن عمر ربنجنی ). پنیرک .

سرسفره

لغت‌نامه دهخدا

سرسفره . [ س َ رِ س ُ رَ / رِ ] (اِ مرکب ) کنایه از سوراخ مقعد باشد. (برهان ). مقعد. (رشیدی ) (آنندراج ) : هر گه که سرسفره ٔ کس گردد شق کوهان شتر خواهد و مقل ازرق هر روز به موم زرد مرهم کردن صحت پس از آ

سفره

لغت‌نامه دهخدا

سفره

لغت‌نامه دهخدا

درپیوند

بیشتر بدانید

سفره انداختن

مترادف

جست‌وجوی دقیق

فرهنگ مترادف و متضاد

جست‌وجوی هم‌آوا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

فرهنگ فارسی طیفی

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

دیکشنری فارسی به انگلیسی

دیکشنری فارسی به عربی

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا