سمیهلغتنامه دهخداسمیه . [ س ُ م َی ْ ی َ ] (اِخ ) نام مادر عماربن یاسر. (منتهی الارب ). رجوع به الاعلام زرکلی ج 1 ص 394 شود.
سمیهلغتنامه دهخداسمیه . [ س ُ م َی ْ ی َ ](اِخ ) زنی زانیه مادر زیادبن ابی سفیان و یا زیادبن سمیه . (منتهی الارب ). رجوع به زیادبن ابی سفیان شود.
چشمه چشمهلغتنامه دهخداچشمه چشمه . [ چ َ / چ ِ م َ / م ِ چ َ / چ ِ م َ / م ِ ] (ص مرکب ) سوراخ سوراخ و متخلخل . (ناظم الاطباء). مشبک و خانه خانه چون لانه ٔ زنبور <
چشمهلغتنامه دهخداچشمه . [ چ َ /چ ِ م َ / م ِ ] (اِخ ) محلی است که مرکز پادگان تیپ خاش شهرستان زاهدان میباشد و در 6 هزارگزی باختر خاش ، کنار راه فرعی خاش به نرماشیر و بم واقع شده . دامنه ٔکوه
سمیهیلغتنامه دهخداسمیهی . [ س ُم ْ می ها ] (ع ص ، اِ) دروغ باطل . سُمَیهاء. مثله و عفان . (منتهی الارب ) (آنندراج ).
سمیهیلغتنامه دهخداسمیهی . [ س ُم ْ می ها ] (ع ص ، اِ) دروغ باطل . سُمَیهاء. مثله و عفان . (منتهی الارب ) (آنندراج ).
قاسمیهلغتنامه دهخداقاسمیه . [ س ِ می ی َ ] (اِخ ) از فرق زیدیه اصحاب قاسم بن ابراهیم بن طباطبا الرسی (متوفی سال 264 هَ . ق .) از ائمه زیدیه ٔ یمن صاحب کتبی بر رد رافضه و رد کتابی منسوب به ابن المقفع. (خاندان نوبختی ص 261 به نقل
قسمیهلغتنامه دهخداقسمیه . [ ق َ س َ می ی َ / ی ِ ] (از ع ، ص نسبی ، اِ) قطعه ای که در آن شاعر قسمهای بسیار و پیاپی یاد میکند یا به جد یا به هزل ، چون قسمیّه ٔ بدیعی سیفی .
اصحاب تسمیهلغتنامه دهخدااصحاب تسمیه . [ اَ ب ِ ت َ ی َ / ی ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) طرفداران اصول . مردم اصولی . پیروان اصول .
تسمیهلغتنامه دهخداتسمیه . [ ت َ ] (ع مص ) بر سر خود گذاشتن شتران را. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از متن اللغة) (از اقرب الموارد) (از المنجد).