لغتنامه دهخدا
سنبادج . [ سُم ْ دَ ] (معرب ، اِ) بفارسی سنگ سنباده و مستعمل حکاکان است و نوعی از حجرالمسن و ثقیل الوزن و براق و ... و بهترین او نرم صلب ثقیل مایل بسبزی است . (از تحفه ٔ حکیم مؤمن ). سنگی ریگناک خشن است ، حکاکان سنگهای صلب بدان سوراخ کنند. (نزهة القلوب ). مأخوذ از سنباده ٔ