سنبهلغتنامه دهخداسنبه . [ سَم ْ ب َ ] (ع اِ) روزگار. پاره ای از روزگار. (اقرب الموارد) (منتهی الارب ). || (اِمص ) بدخلقی با زود خشمی . (منتهی الارب ). سوء خلق . (اقرب الموارد). سنبتة. رجوع به این کلمه شود.
سنبهلغتنامه دهخداسنبه . [ سُم ْ ب َ /ب ِ ] (اِ) آلتی که بدان آسیا را تیز کنند. (آنندراج ) (شرفنامه ) (انجمن آرای ناصری ) (ناظم الاطباء). || سقف خانه . || انگور سیاه . (ناظم الاطباء). || زنبور سیه . (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || میل تفنگ . (آنندراج ) (انجمن آر
شنبهلغتنامه دهخداشنبه . [ شَم ْ ب َ / ب ِ ] (اِ) مصحف شنه . (حاشیه ٔ برهان چ معین ). شیهه ٔ اسب را گویند و بعربی صهیل خوانند. (برهان ). شیهه ٔ اسب باشد و آن را شنه نیز نامند و به تازی صهیل گویند. (جهانگیری ). شیهه ٔ اسب . (ناظم الاطباء). || آواز شیر بیشه . (ن
شنبهلغتنامه دهخداشنبه . [ شَم ْ ب َ/ ب ِ / ب ِه ْ ] (اِ) شنبد. شنبذ. نام روز اول هفته باشد. (برهان ). نام اولین روز ایام هفته است و تا شش روز مکرر شود. و آن را شنبد با دال نیز گفته اند. (انجمن آرا) (آنندراج ). روز اول هفته .
ramدیکشنری انگلیسی به فارسیرم، قوچ، دژکوب، کلاف، گوسفند نر، تلمبه، کلوخ کوب، کوبیدن، فرو بردن، بنقطه مقصود رسانیدن، سنبه زدن، بادژکوب خراب کردن، سفت کردن
کبشدیکشنری عربی به فارسیقوچ , گوسفند نر , دژکوب , پيستون منگنه ابي , تلمبه , کلوخ کوب , کوبيدن , فرو بردن , بنقطه مقصود رسانيدن , سنبه زدن , باذژکوب خراب کردن , برج حمل
boreدیکشنری انگلیسی به فارسیبذر، سوراخ، گمانه، منفذ، کالیبر تفنگ، سر خر، با مته سوراخ کردن، موی دماغ کسی شدن، خسته کردن، سوراخ کردن، با مته تونل زدن، سفتن، نقب زدن، وسیله سوراخ کردن، سنبه زدن
سنبهلغتنامه دهخداسنبه . [ سَم ْ ب َ ] (ع اِ) روزگار. پاره ای از روزگار. (اقرب الموارد) (منتهی الارب ). || (اِمص ) بدخلقی با زود خشمی . (منتهی الارب ). سوء خلق . (اقرب الموارد). سنبتة. رجوع به این کلمه شود.
سنبهلغتنامه دهخداسنبه . [ سُم ْ ب َ /ب ِ ] (اِ) آلتی که بدان آسیا را تیز کنند. (آنندراج ) (شرفنامه ) (انجمن آرای ناصری ) (ناظم الاطباء). || سقف خانه . || انگور سیاه . (ناظم الاطباء). || زنبور سیه . (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || میل تفنگ . (آنندراج ) (انجمن آر
سنبهفرهنگ فارسی عمیدمیلهای فلزی که برای پرکردن تفنگهای سرپر، پاک کردن لولۀ تفنگ و سوراخ کردن چیزی به کار میرود.
درخت سنبهلغتنامه دهخدادرخت سنبه . [ دِ رَ سُم ْ ب َ / ب ِ ] (اِ مرکب ) مته . مثقب . پر ماه . (ناظم الاطباء). درخت سنب . رجوع به درخت سنب شود. || پرنده ای است سبزرنگ که با منقار درخت را سوراخ کند. (برهان ). مرغی است که درخت را بسنبد یعنی سوراخ کند. دراسنب . داربرد.
درختنه سنبهلغتنامه دهخدادرختنه سنبه . [ دِ رَ ت ِ ن َ / ن ِ سُم ْ ب َ / ب ِ ] (اِ مرکب )درخت سنبه . که پرنده ای باشد که درخت را با منقار سوراخ کند. (از برهان ). درختینه سنبه . دارسنب . دارکوب .
درختینه سنبهلغتنامه دهخدادرختینه سنبه . [ دِ رَ ن َ / ن ِ سُم ْ ب َ / ب ِ ](اِ مرکب ) درختنه سنبه . پرنده ای است . (از برهان ). دارسنب . دارکوب . رجوع به درختنه سنبه و درخت سنبه شود.
دوسنبهلغتنامه دهخدادوسنبه . [ سَم ْ ب َ / ب ِ ] (ص مرکب ) بهم پیچیده و مضاعف و دوتاه . (ناظم الاطباء).
خاک سنبهلغتنامه دهخداخاک سنبه . [ س ُ سُم ْ ب َ / ب ِ ] (اِ مرکب ) آبدُزدَک (حشره ٔ معروف ). و رجوع به آبدزدک شود.