سوراخِ دیوارگویش خلخالاَسکِستانی: barja دِروی: barja شالی: barija کَجَلی: divâr-e hüla کَرنَقی: lujən کَرینی: barja کُلوری: barija گیلَوانی: darja لِردی: gəvl
سوراخِ دیوارگویش کرمانشاهکلهری: kwenâǰa گورانی: kwenâǰa سنجابی: kwenâǰa کولیایی: kwenâǰa زنگنهای: kwenâǰa جلالوندی: kwenâǰa زولهای: kwenâǰa کاکاوندی: kwenâǰa هوزمانوندی: kwenâǰa
پاچنگفرهنگ فارسی عمید۱. دریچه.۲. روزن.۳. سوراخ دیوار: ◻︎ مال فراز آری و نگاه نداری / تا ببَرند از در و دریچه و پاچنگ (ابوعاصم: شاعران بیدیوان: ۲۶۳).
خاکریزلغتنامه دهخداخاکریز. (نف مرکب ، اِ مرکب ) ریزنده ٔ خاک . مرادف خاک انداز. || بمعنی اول سوراخ دیوار قلعه که برای دفع دشمنان سازند. (آنندراج ) : شد از برج تا خاکریز حصارز هندی چو گشتی بقیر استوار. عبدالقادر تونی (از آنندراج ).زحل
فرضةلغتنامه دهخدافرضة. [ ف ُ ض َ ] (ع اِ) دهانه ٔ جوی . (منتهی الارب ). رخنه ای که آب از آن سرازیر شود و رخنه ای که از آن آب کشند. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || سوراخ دیوار و مانند آن . (اقرب الموارد). || دهان دوات . (منتهی الارب ). موضع نقس دوات . || جایی از کمان که وتر بدان وصل شود. (از
منفذلغتنامه دهخدامنفذ. [ م َ ف َ / ف ِ ] (ع اِ) جای درگذشتن و جای جاری شدن و از این معنی راه مراد است . (غیاث ) (آنندراج ). موضع نفوذ و درگذشتن چیزی و راه و معبر و سوراخ و مخرج . (ناظم الاطباء). موضع نفوذ چیزی . ج ، منافذ. (از اقرب الموارد) (از محیطالمحیط). ج
روزنلغتنامه دهخداروزن . [ رَ / رُو زَ ] (اِ) در اوستا رئوچنه ، پهلوی روچن ، هندی باستان روچنه شهمیرزادی لوجن ، گیلکی لوجنه . (از حاشیه برهان قاطع چ معین ). هر سوراخ و شکاف و منفذی که در وسط دیوار باشد. (ناظم الاطباء) (حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ). سوراخی که شع