سرنگونلغتنامه دهخداسرنگون . [ س َ ن ِ ] (ص مرکب ) نگون سر. واژگون . (آنندراج ). واژون افتاده . سرازیر : سراسر همه دشت شد رود خون یکی بی سر و دیگری سرنگون . فردوسی .بهر سو سری بود در خاک و خون تن بدسگالان همه سرنگون . <p class
شارلیولغتنامه دهخداشارلیو. [ ی ُ ] (اِخ ) مرکز کمون لوار از آروندیسمان رو آن ،واقع در کنار رود سرنن دارای 5000 تن جمعیت است . نمایشگاه موسوم به سن فورتونا متعلق به قرن یازدهم میلادی در آن جای دارد. صنعت حریربافی آن مشهور است .