سپهسالارلغتنامه دهخداسپهسالار. [ س ِ پ َ ] (اِخ ) حسام الدین . از سرداران زمان طغرل شاه سلجوقی است که به کمک او عاصیان را در سال 578 هَ .ق . سرکوبی کرده است . (حبیب السیر چ تهران ص 288).
سپهسالارلغتنامه دهخداسپهسالار. [ س ِ پ َ ] (اِ مرکب ) سرلشکر. (شرفنامه ). مرادف سپهبد. (آنندراج ). قطب . (منتهی الارب ). صاحب الجیش . (مهذب الاسماء) : چنانکه او ملک است و همه شهان سپهش همه ملوک سپاهند و او سپهسالار. فرخی .سپهسالار لشکر
سپهسالارلغتنامه دهخداسپهسالار. [ س ِ پ َ ] (اِخ ) حاجی میرزا حسینخان قزوینی معروف به سپهسالار اعظم و ملقب به مشیرالدوله (1241 - 1298 هَ . ق . / 1836 - <span clas
سپهسالارلغتنامه دهخداسپهسالار. [ س ِ پ َ ] (اِخ ) ملقب به اتابک مودود. حاکم دیار بکر و شام که در سال 492 هَ . ق .بدیار باقی شتافت . (حبیب السیر چ تهران ج 1 ص 264).
