لغتنامه دهخدا
شانه زن . [ ن َ / ن ِ زَ ] (نف مرکب ) پیراینده ٔ موها بشانه است . (از بهار عجم ). کسی که شانه میکند و مویهارا پرداز مینماید. (ناظم الاطباء). خوارکننده ٔ مو به شانه . شانه بر موی زننده . تا خوار و نرم شود و کرکی و گوریدگی برود و تارها از هم با