لغتنامه دهخدا
شبام . [ ش ِ ] (اِخ ) کوه بزرگی است در صنعاء. درختان و چشمه های بسیاردارد که آب آشامیدنی صنعاء از آن است و یک شبانه روزبا صنعاء فاصله دارد. (از معجم البلدان ). || موضعی است در شام . (منتهی الارب ). || شبام کوکبان ، در مغرب صنعاء است که در میان این دو یک روز راه است . (از معجم