شبمةلغتنامه دهخداشبمة. [ ش َ ب ِ م َ ] (ع ص ) مؤنث شبم : غداة شبمة؛ باردة. (از اقرب الموارد). || گاو فربه . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
شبامیلغتنامه دهخداشبامی . [ ش ِ ] (اِخ ) حنظلةبن عبداﷲشبامی . از هفتاد و دو تن است که در رکاب حضرت امام حسین (ع ) به شهادت رسید. رجوع به معجم البلدان شود.
حسین شبامیلغتنامه دهخداحسین شبامی . [ ح ُ س َن ِ ش َ ] (اِخ ) ابن عبداﷲبن مسعود شبامی مسعودی نحوی مقری ادیب شاعر. او راست : «الاغراب فی الاعراب ». و در1146 هَ . ق . 1733/ م . درگذشت . (معجم المؤلفین ).
علی شبامیلغتنامه دهخداعلی شبامی . [ ع َ ی ِ ش ِ ] (اِخ ) ابن احمد شبامی عاملی زیدی . ملقب به زین الدین . رجوع به علی عاملی شود.