لغتنامه دهخدا
جادالمولی . [ دُل ْ م َ لا ] (اِخ ) لقب شیخ محمدبن معدان مشهور به جادالمولی شافعی الحاجری الاسنوی . وی مجاور الازهر بود و در درس مشایخ و اساتید حاضر میشدو ملازم شیخ عبداﷲ شرقاوی و از متخرجین درس اوست و او مواظبت بر مجالس ذکر داشت و طریقه ٔ خلوتیه را از او آموخت و تاج از وی گر