لغتنامه دهخدا
سیم گل . [ گ ِ ] (اِ مرکب ) گلابه که بر بام و دیوار مالند و بر روی آن کاهگل کنند. (برهان ). گلی است سفید که خانه را بدان سفیدکنند و این عمل را خانه سیمگل کردن گویند. از بعضی ثقات مسموع شده که گل مذکور مخصوص صفاهان است ... (آنندراج ). گلابه که بالای کاهگل مالند. (فرهنگ رشیدی )