سهرائیشیلغتنامه دهخداسهرائیشی . [ س ُ ] (مغولی ، اِ) سیاست . عقوبت . عذاب . (ناظم الاطباء). رجوع به سهرامیشی شود.
شهرگشالغتنامه دهخداشهرگشا. [ ش َ گ ُ ] (نف مرکب ) فاتح . گشاینده ٔ شهر. ستاننده ٔ شهر : شاد باش ای ملک شهرگشایان که شدست در دهان عدو از هیبت تو شهد شرنگ . فرخی .ورنه چرا کرد سپهر بلندشهرگشایی چو تو را شهربند.<p class="author"
شهرگشایلغتنامه دهخداشهرگشای . [ ش َ گ ُ ] (نف مرکب ) شهرگشا. گشاینده ٔ شهر. فاتح . رجوع به شهرگشا شود : مَثَل جنبش سیمرغ چه چیز است بگوی مَثَل جنبش شاه آن ملک شهرگشای . فرخی .میر ابواحمدبن محمود آن شهرگشای میر ابواحمدبن محمود آن ق
سپهرسایلغتنامه دهخداسپهرسای . [ س ِ پ ِ ] (نف مرکب ) ساینده ٔ سپهر. بلند مرتبه . عظیم الشأن : شاه سپهر قدر و خداوند تیغ و تاج تیغش سپهر پیما تاجش سپهرسای .سوزنی .