لغتنامه دهخدا
شهوة. [ ش َهَْ وَ ] (ع مص ) دوست داشتن و خواستن کسی یا چیزی راو آرزومند وی گردیدن . ج ، شهوات . (منتهی الارب ). حرکةالنفس طلباً للملائم . (اقرب الموارد) (تعریفات ). || آرزومند کردن . (دهار) (المصادر زوزنی ). || (اِمص ، اِ) آرزو. (منتهی الارب ) (ترجمان علامه ٔ جرجانی ). آرزو و