سوترلغتنامه دهخداسوتر. [ س ُ ت ِ ] (اِخ ) خدای منجی . فرقه ٔ والانتینی معتقد بودند که میان خدای تعالی منجی موسوم به سوتر و صوفیا ازدواج و عروسی واقع شده است . (از ایران در زمان ساسانیان کریستن سن چ 2 ص 58).
شوطریلغتنامه دهخداشوطری . [ ش َ طَ ] (ع اِ) مخلص اکبر. معجونی است که در درمان ضعف اعضاء بکار برند. (یادداشت مؤلف ).