شورابه خوارلغتنامه دهخداشورابه خوار. [ ب َ / ب ِ خوا / خا ] (نف مرکب ) شورابه خوارنده . خورنده ٔ آب شور. (فرهنگ فارسی معین ).
شورابهلغتنامه دهخداشورابه . [ ب َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان طرهان بخش طرهان شهرستان خرم آباد. سکنه ٔ آن 180 تن . آب از نهر شورابه . محصول آن غلات و لبنیات . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 6).
شورابهلغتنامه دهخداشورابه . [ ب َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان نهبندان بخش شوسف شهرستان بیرجند. آب از قنات . محصول آن غلات . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9).
شورابهلغتنامه دهخداشورابه . [ ب َ / ب ِ ] (اِ مرکب ) آب شور. شوراب . مایعی پرنمک . نمکاب . (یادداشت مؤلف ). آب ِ شور و در این لفظ «هَ» برای اسمیت است چنانکه در سبزه و سفیده . (غیاث اللغات ) (آنندراج ) : غواص ترا جز گل و شورابه نداده
شورابیلغتنامه دهخداشورابی . (اِخ ) نام محلی کنار راه نیشابور و مشهد میان دیزبادو فخرداود، در 854800گزی طهران . (یادداشت مؤلف ).
شورابهلغتنامه دهخداشورابه . [ ب َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان طرهان بخش طرهان شهرستان خرم آباد. سکنه ٔ آن 180 تن . آب از نهر شورابه . محصول آن غلات و لبنیات . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 6).
شورابهلغتنامه دهخداشورابه . [ ب َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان نهبندان بخش شوسف شهرستان بیرجند. آب از قنات . محصول آن غلات . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9).
شورابهلغتنامه دهخداشورابه . [ ب َ / ب ِ ] (اِ مرکب ) آب شور. شوراب . مایعی پرنمک . نمکاب . (یادداشت مؤلف ). آب ِ شور و در این لفظ «هَ» برای اسمیت است چنانکه در سبزه و سفیده . (غیاث اللغات ) (آنندراج ) : غواص ترا جز گل و شورابه نداده
شورابهلغتنامه دهخداشورابه . [ ب َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان طرهان بخش طرهان شهرستان خرم آباد. سکنه ٔ آن 180 تن . آب از نهر شورابه . محصول آن غلات و لبنیات . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 6).
شورابهلغتنامه دهخداشورابه . [ ب َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان نهبندان بخش شوسف شهرستان بیرجند. آب از قنات . محصول آن غلات . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9).
شورابهلغتنامه دهخداشورابه . [ ب َ / ب ِ ] (اِ مرکب ) آب شور. شوراب . مایعی پرنمک . نمکاب . (یادداشت مؤلف ). آب ِ شور و در این لفظ «هَ» برای اسمیت است چنانکه در سبزه و سفیده . (غیاث اللغات ) (آنندراج ) : غواص ترا جز گل و شورابه نداده