لغتنامه دهخدا
علی شیحی . [ ع َ ی ِ ] (اِخ ) ابن محمدبن ابراهیم بن عمربن خلیل شیحی بغدادی . مکنی به ابوالحسن و ملقب به علاءالدین . مفسر و فقیه و محدث و مورخ بود. در سال 678 هَ . ق . در بغداد متولدشد و به دمشق رفت و متولی خزانةالکتب (کتابخانه ) درسمیساطیة شد