سپیدرخلغتنامه دهخداسپیدرخ . [ س َ / س ِ رُ ] (ص مرکب ) آنکه رخساره و روی او سپید باشد : تذرو عقیق روی ، کلنگ سپیدرخ گوزن سیاه چشم ، پلنگ ستیزه کار.فرخی .
شیطرخلغتنامه دهخداشیطرخ . [ طَ رَ ] (اِخ ) سیطرخ . نام پهلوان تورانی . باید شیدرخ (با ضم «ر») باشد بمعنی خورشیدرو ولی ولف بافتح «ط» و «ر» خوانده است . (لغات شاهنامه ص 193). نام یک پهلوان تورانی . (فرهنگ لغات ولف ) : ابا شیطرخ نامور
خورشیدرخلغتنامه دهخداخورشیدرخ . [ خوَرْ / خُرْ، رُ ] (ص مرکب ) خورشیدچهره . خوبرخ . خوب روی . جمیل : کتایون خورشیدرخ پرز خشم به پیش پسر شد پر از آب چشم . فردوسی .او سمن سینه و نوشین لب و شیرین سخنست <b