صبخةلغتنامه دهخداصبخة. [ ص َ ب َ خ َ ] (ع ص ، اِ) زمین شوره . ج ، صباخ . (منتهی الارب ). رجوع به کلمه ٔ ذیل شود.
سبخةلغتنامه دهخداسبخة. [ س َ ب ِ خ َ ] (ع اِ) سَبْخَة سَبَخة. زمین شوره ناک . ج ، سباخ . (منتهی الارب ). شوره زار.شورستان . (مهذب الاسماء). || جامه ٔ غوک یاچیزی است دیگر که بجامه ٔ غوک ماند. (منتهی الارب ).
سبخةلغتنامه دهخداسبخة. [ س َب ْ ب َ خ َ ] (اِخ ) موضعی است ببصره . (منتهی الارب ) (معجم البلدان ). منطقه ای است نزدیک بصره مقر صاحب رنج . (ابن اثیر ج 7 ص 58).
سبیخةلغتنامه دهخداسبیخة. [ س َ خ َ ] (ع اِ) یک نواله از پنبه . ج ، سبائخ . (منتهی الارب ). قطعه ای از سبیخ . || خواب سخت . ج ، سبائخ . (منتهی الارب ).