لغتنامه دهخدا
صحناء. [ ص َ / ص ِ ] (ع اِ) نانخورش است که از ماهی کوچک ترتیب دهند. فارسی ماهیابه . مشهی ّ و مصلح معده است . (منتهی الارب ). ماهی آبه . (دهار). صحناء و صحنا نانخورشی است که از ماهی سازند و صحنات اخص از اوست . کذا قال الجوهری . و در مغرب آرد ک