صدوچهارگویش اصفهانی تکیه ای: sadočâr طاری: sâyočâr طامه ای: sadočâr طرقی: sâyočâr کشه ای: sâyočâr نطنزی: sadočâr
صدوچهارگویش خلخالاَسکِستانی: sad u čâr دِروی: sad ə čâr شالی: sad u čâr کَجَلی: sade čovâr کَرنَقی: sad u čâr کَرینی: sad u čâhâr کُلوری: sad u čâr گیلَوانی: sad u ča:r لِردی: sad u čâhâr
شادوارلغتنامه دهخداشادوار. [ شادْ ] (اِخ ) نام کوهی در حوالی سمرقند : در آن اثنا بسمع اشرف اعلی رسید که در دامن کوه شادوار قلعه ای است که آن را از کنیت گویند. (تاریخ حبیب السیر چ خیام ج 4 ص 232).
شهدیوارلغتنامه دهخداشهدیوار. [ ش َ دی ] (اِ مرکب ) دیوار بلندی که محوطه ای را احاطه کرده باشد. || دیوار خانه ٔ پادشاه . (ناظم الاطباء).