لغتنامه دهخدا
عشاء. [ ع ِ ] (ع اِ) اول تاریکی شبانگاه که مابین مغرب و عتمة باشد.و یا از زوال آفتاب تا طلوع فجر. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). شبانگاه . (ترجمان القرآن جرجانی ). وقت نماز خفتن ، و از نماز شام تا نماز خفتن . (دهار).- صلاتاالعشاء ؛ نماز مغرب و ن