صلحجوفرهنگ فارسی طیفیمقوله: تضاد در عمل (اختیار فردی) تیجو، آرامشطلب، آشتیخواه، آشتیطلب، مسالمتجو، سلیم، ملایم، آرام سازشکار، سازشگر
صلح جولغتنامه دهخداصلح جو. [ ص ُ ] (نف مرکب ) خواهان صلح . جوینده ٔ صلح . طالب آشتی . آشتی طلب : ما سیکی خوار نیک تازه رخ و صلح جوی تو سیکی خوار بد جنگ کن و ترشروی . منوچهری .خوش بود اندر بهار یار شده صلح جوی ساخته رود و سرود چنگ