خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
صولجان پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
جستوجوی دقیق
-
صولجان
لغتنامه دهخدا
صولجان . [ ص َ ل َ ] (معرب ، اِ) چوگان . (منتهی الارب ) (غیاث اللغات ) (مهذب الاسماء). معرب چوگان است . (حاشیه ٔ برهان چ معین ). محجن . طبطاب : مهین دختر نعش چون صولجانی کهین دختر نعش مانند قفلی . منوچهری .تا شب است و ماه نو گوئی که از گوی زمین گردبر...
-
واژههای مشابه
-
سیمین صولجان
لغتنامه دهخدا
سیمین صولجان . [ ص َ ل َ ] (اِ مرکب ) کنایه از هلال و ماه نو. (برهان ) (آنندراج ). ماه نو. (فرهنگ رشیدی ) : تا شب است و ماه نو گویی که از گوی زمین گرد بر گردون ز سیمین صولجان افشانده اند.خاقانی .
-
صولجان وش
لغتنامه دهخدا
صولجان وش . [ ص َ ل َوَ ] (ص مرکب ) بمانند صولجان . بشکل صولجان . || و از حرف صولجان وش ، مقصود«ی » است : ز آن حرف صولجان وش زیرش دو گوی ساکن آمد چو صفر مفلس وز صفر شد توانگر.خاقانی .
-
جستوجو در متن
-
صوالجة
لغتنامه دهخدا
صوالجة. [ ص َ ل ِ ج َ ](ع اِ) ج ِ صَولَجان . رجوع به صولجان و صوالج شود.
-
صوالج
لغتنامه دهخدا
صوالج . [ ص َ ل ِ ] (ع اِ) ج ِ صَولَجان : الدهر یلعب بالوری لعب الصوالج بالکرة. (جهانگشای جوینی ). رجوع به صولجان و صَوالِجَه شود.
-
فلک المحیط
لغتنامه دهخدا
فلک المحیط. [ ف َ ل َ کُل ْ م ُ ] (ع اِ مرکب ) فلک الافلاک . فلک اطلس . فلک الاعظم . فلک الاقصی . فلک نهم . عرش : گردد فلک المحیط کویت گر دست تو صولجان ببینم .خاقانی .
-
حبةالقلب
لغتنامه دهخدا
حبةالقلب . [ ح َب ْ ب َ تُل ْ ق َ ] (ع اِ مرکب ) نقطه ٔ سیاه دل . خون دل . دانه ٔ دل . حبه ٔ دل . یا آنچه سیاه است در دِل . (منتهی الارب ). مهجة. سویداء. ثمرةالقلب . تأمور. جلجلان القلب . نقطه ٔدل . سیاهی دل . میان دل . (مهذب الاسماء) : و صولجان بید...
-
محجن
لغتنامه دهخدا
محجن . [ م ِ ج َ ] (ع اِ) عصای کج . (منتهی الارب ). و هر چوبی که سرش خمانیده و کج کرده باشند مانند چوگان و جز آن . ج ، محاجن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). چوگان . (غیاث ) (دهار). صولجان : پدید آمد هلال از جانب کوه بسان زعفران آلوده محجن .منوچهری .
-
جانربا
لغتنامه دهخدا
جانربا. [ رُ ] (نف مرکب ) جان ربای . رباینده ٔ جان . گیرنده ٔ جان . چیزی یا کسی که جان را بخود جذب کند : میان نرگسستان در سرشک جان ربا داردسرشک جان ربادیدی میان نرگسستانا . منجیک .چو باد دمان از پیش سوخرای همی تاخت با نیزه ٔ جان ربای . فردوسی .گر سای...
-
گوی ساکن
لغتنامه دهخدا
گوی ساکن . [ ی ِ ک ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از کره ٔ زمین است . (برهان قاطع). کره ٔ زمین . (ناظم الاطباء). || نقطه هایی را گویند که بر خط گذارند. (برهان قاطع). نقطه . عجمه . نقطه که بر زبر یا زیر حروف نهند تشخیص حروف مشابه را چنانکه نقطه ٔ «...
-
لاضیر
لغتنامه دهخدا
لاضیر. [ ض َ ] (ع جمله ٔ اسمیه ) (از: لا + ضمیر) به معنی باکی نیست و ضرری نیست . لاضیر علیکم ؛ ای لاضَرَر فی تأخیر الصلوة بالنّوم . (منتهی الارب ) : قالوالاضیر انا الی ربنا منقلبون . (قرآن 50/26)؛ (یعنی باکی نیست و پروا نداریم که نزد پروردگار خود با...
-
هبا کردن
لغتنامه دهخدا
هبا کردن . [ هََ ک َ دَ ] (مص مرکب ) تباه کردن . نابود ساختن . (ناظم الاطباء). ضایع کردن . از بین بردن . هبا داشتن : سیرت این چرخ کنون یافتم بایدمان کرد بدین ره هباش . ناصرخسرو.اسب بچار صولجان گوی زمین کند هباطاق فلک بیا گند هم به هبای معرکه . خاقانی...
-
آوند
لغتنامه دهخدا
آوند. [ وَ ] (اِ) (از: آو، آب + وند، خنور) اناء. ظرف . خنور. وعاء. باردان . || کوزه ٔ آب . ظرف شراب . کوزه ٔ شراب . خنور آب . (المعجم ) : چون آب بگونه ٔ هر آوند شوی . ابوحنیفه ٔ اسکافی (از فرهنگ اسدی ).مبادا ساغرش یک لحظه از خون رزان خالی فلک راتا رو...