لغتنامه دهخدا
وضائع. [ وَ ءِ ] (ع اِ) ج ِ وضیعة، به معنی کتاب که در آن حکمت نویسند. (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || رخت و بار قوم . (منتهی الارب ). اثاثه ٔ مسافرین . (از اقرب الموارد). گویند: این خلفوا وضائعهم .- وضائع الملک ؛ آنچه بر رعایا مقرر و واجب ا