لغتنامه دهخدا
غدیرة. [ غ َ رَ ] (ع اِ) پاره ای ازگیاه . ج ، غُدران . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (آنندراج ). || گیسوی بافته . ج ، غدائر. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (آنندراج ). موی سر زنان . (دهار) (مهذب الاسماء). ذؤابه . لیث گوید هر عقیصه غدیره است و غدیرتان دو ذؤابه است که به سینه