طالعبینلغتنامه دهخداطالعبین . [ ل ِ ] (نف مرکب ) فالگیر. آن که دعوی پیشگوئی آینده ٔ مردمان کند و از مترادفات این لفظ: طالعگیر. طالعگوی . و در تداول عامه سر کتاب بازکن باشد.
طالعبینیلغتنامه دهخداطالعبینی . [ ل ِ ] (حامص مرکب ) شغل و پیشه ٔ آنکه سر کتاب بازکن باشد. فالگیری . طالعگوئی . طالعگیری .
طالعبینیلغتنامه دهخداطالعبینی . [ ل ِ ] (حامص مرکب ) شغل و پیشه ٔ آنکه سر کتاب بازکن باشد. فالگیری . طالعگوئی . طالعگیری .
طالعبینیلغتنامه دهخداطالعبینی . [ ل ِ ] (حامص مرکب ) شغل و پیشه ٔ آنکه سر کتاب بازکن باشد. فالگیری . طالعگوئی . طالعگیری .
