لغتنامه دهخدا
ابومعاویة. [ اَ م ُ ی َ ] (اِخ ) الاسود. یکی از زهاد. نام او یمان و نزیل طرطوس است . احمدبن ودیع گوید که ابومعاویه میگفت یاران من همه بهتر از من اند گفتند این چگونه باشد؟ گفت همه ٔ آنان مرا بر نفس خویش فضیلت نهند و آنکه مرا بر خود تفضیل نهد او بهتر از من باشد. رجوع بصفةالصفوة