لغتنامه دهخدا
طغانجق . [ طُج ِ ] (اِخ ) والی سرخس در زمان سلطان محمود. در ترجمه ٔ تاریخ یمینی آمده است : و در آن هنگام که ابوابراهیم منتصر، اسماعیل بن نوح سامانی ، از برابر لشکر سلطان محمود فراراً به قهستان شد، طغانجق با نصربن ناصرالدین و ارسلان جاذب والی طوس ، وی را در قهستان تعاقب کرده ا