لغتنامه دهخدا
رنگ طلایی . [ رَ گ ِ طِ / طَ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب )رنگی است زرد مثل طلا و نسبت آن به رنگ عشاق بدیهی است و شعرای هندی زبان به رنگ معشوق نسبت دهند. (از بهار عجم ) (از آنندراج ). رنگ سفیدی که به زردی زند. و اطلاق آن بر رنگ معشوق نه به اعتبار