لغتنامه دهخدا
طلیسا. [ طِ ] (اِ) بلغت اهل شام نوعی از صدف کوچک است که از آن نمک میسازند و با نان میخورند، و بقول صاحب تحفه اسم حلزون است . اسم صنفی از صدف کوچک است . (فهرست مخزن الادویه ). نوعی از صدف کوچک و اهل شام وی را طلیس خوانند و اهل مصر دلینس ، نمک سود با نان خورند. (اختیارات بدیعی