طهاءةلغتنامه دهخداطهاءة. [ طَ ءَ ] (ع اِ) طهاءة؛ اخص ّ من الطهاء، یقال : ما فی السماء طهاءةٌ؛ یعنی نیست در آسمان یک پاره ٔ ابر. (منتهی الارب ) (آنندراج ).
تحیاةلغتنامه دهخداتحیاة. [ ت َح ْ ] (اِخ ) یکی از سه ستاره ٔ تحایی است . (منتهی الارب )(اقرب الموارد) (قطر المحیط). رجوع به تحایی شود.
تهیگاهلغتنامه دهخداتهیگاه . [ ت َ / ت ِ / ت ُ ] (اِ مرکب ) مابین شکم و پهلو را گویند. (برهان ) (انجمن آرا). به معنی کمر و آن جائی است نرم بالای استخوان سرین و زیر استخوانهای پهلو. (از غیاث اللغات ). بن بغل که به تازی خاصره گوین
طهیایةلغتنامه دهخداطهیایة. [ طَهَْ ی َ ] (ع مص ) گوشت پختن . بریان کردن . (منتهی الارب ) (آنندراج ).