ظئرلغتنامه دهخداظئر. [ ظِءْرْ ] (ع اِ) زن شیردار که بچه ٔ دیگری را شیر دهد. دایه . || مهربان بر کسی از مردم و جز آن (مذکر یا مؤنث ). و منه الحدیث : سیف القین ظئر ابراهیم بن النبی (ص )و هو زوج مرضعته . ج ، اَظْآر، اَظْؤُر، ظُؤار، ظُؤر (ظُؤور)، ظُؤرة (ظُؤورة)، ظُؤْرة. || رکن کوشک و ستو
ظئرفرهنگ فارسی معین(ظِ) [ ع . ] (اِ.) 1 - زن شیردار که بچة دیگری را شیر دهد، دایه . 2 - مهربان بر شخص و جز آن .
اظؤرلغتنامه دهخدااظؤر. [ اَ ءُ ] (ع اِ) ج ِ ظِئْر. (متن اللغة). اظآر. (متن اللغة) (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). رجوع به ظئر و اظآر شود.
اظآرلغتنامه دهخدااظآر. [ اَظْ ] (ع اِ) ج ِ ظئر. (متن اللغة) (اقرب الموارد). ج ِ ظئر، بمعنی شیرده بچه ٔ غیر را. (از منتهی الارب ). دایگان . در دزی ج 1 ص 68، کلمه ای بدین صورت : اظار (بی ضبط) بمعنی دایگان آمده است . و رجوع به ا
مظائرةلغتنامه دهخدامظائرة. [ م ُ ءَ رَ ] (ع مص ) همدیگر را دایگی کردن . یقال بینهم مظأرة؛ ای کل واحد منها ظئر صاحبه . (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || دایه گرفتن . (تاج المصادر بیهقی ) (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (آنندراج ) (از محیطالمحیط). ظئر گرفتن و شیرده برای بچه
مجظئرلغتنامه دهخدامجظئر. [ م ُ ظَ ءِرر ] (ع ص ) آماده ٔ شر و بدی گویا که ایستاده است و گویند مالک مجظئراً؛ یعنی چرا آماده ٔ شر هستی . (منتهی الارب ). آماده ٔ شر و بدی گویا که ایستاده است . (آنندراج ). آماده ٔ شر و بدی و کسی که ایستاده است برای فتنه و فساد. || بلند وطویل . || قوی و زورآور. (ناظ
