ظلیللغتنامه دهخداظلیل . [ ظَ ] (ع ص ) سایه دار. سایه وَر. سایه افکن . سایه ناک . ج ، اَظِلَّة. (متن اللغة). || آنچه سایه اندازد. مظلل .- ظِل ّ ظلیل ؛ سایه ٔ دائم . سایه ٔ کشیده
ذلیللغتنامه دهخداذلیل . [ ذَ ] (ع ص ) خوار. (دهار). مهین . زبون . حقیر.داخِر . مقابل عزیز، ارجمند، باارج . ج ، اَذِلَّة، ذِلال ، اَذِلاّء : بی دل شود عزیز، که گردد ذلیل و خوار.
زلیللغتنامه دهخدازلیل . [ زَ ] (اِ) آواز صدای گلو را گویند. (برهان ). آواز گلو. (فرهنگ جهانگیری ). آواز و صدایی که از گلو برآید. (انجمن آرا) (آنندراج ). آواز و صدای گلو. فواق .
ظلیلةلغتنامه دهخداظلیلة. [ ظَ ل َ ] (ع ص ، اِ) تأنیث ظلیل : و نیبت برشاووشان فی اماکن ظلیلة. (ابن البیطار). || استادنگاه آب در پائین مسیل رودبار. || مرغزار بسیاردرخت . ج ، ظَلائ
ظل ظلیللغتنامه دهخداظل ظلیل . [ ظِل ْ ل ِ ظَ ](ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) سایه که دایم ماند و سایه ٔ کشیده و دراز و سایه ٔ تمام و کمال . رجوع به ظل شود.
ظلیلةلغتنامه دهخداظلیلة. [ ظَ ل َ ] (ع ص ، اِ) تأنیث ظلیل : و نیبت برشاووشان فی اماکن ظلیلة. (ابن البیطار). || استادنگاه آب در پائین مسیل رودبار. || مرغزار بسیاردرخت . ج ، ظَلائ
ظل ظلیللغتنامه دهخداظل ظلیل . [ ظِل ْ ل ِ ظَ ](ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) سایه که دایم ماند و سایه ٔ کشیده و دراز و سایه ٔ تمام و کمال . رجوع به ظل شود.
ظهائرلغتنامه دهخداظهائر. [ ظَ ءِ ] (ع اِ) ج ِ ظهیرة. (منتهی الارب ). ج ِ ظهارة. (مهذب الاسماء) : اهل تمیز در هواجر این حرقت و ظهایر این مشقت در ظل ظلیل او اکتنان ساخته اند. (ترجم
