لغتنامه دهخدا
عسکرة. [ ع َ ک َ رَ ] (ع مص ) در هم نشستن تاریکی شب . (از منتهی الارب ): عسکر اللیل : تاریکی شب متراکم و انبوه گشت . (از اقرب الموارد). || گرد آمدن یا در سختی افتادن قومی . (از منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). || لشکری گردیدن کسی . (از منتهی الارب ) (آنندراج ). ||