حقلاءلغتنامه دهخداحقلاء. [ ح َ ] (اِخ ) حَقلا. نام قریه و ضیعه ای است به نواحی حلب . || نام بطنی از جمهر. (الانساب ).
حکلیالغتنامه دهخداحکلیا. [ ] (اِخ ) (یعنی کسی که خداوند او را در تنگی میگذارد). او پدر نحمیا بود. (نح 1:1 و 10:1) (قاموس کتاب مقدس ).
عقلالغتنامه دهخداعقلا. [ ع ُ ق َ ] (ع ص ، اِ) عقلاء. ج ِ عاقل . خردمندان . مردمان عاقل و خردمند و هوشیار. (ناظم الاطباء). رجوع به عقلاء و عاقل شود : سخن رسول دل و جان تست اگرخوب است خبر دهد عقلا را که جانت محترم است . ناصرخسرو.موسی