اللاتلغتنامه دهخدااللات . [ اَ ] (اِخ ) نام بتی که مردم مکه آن را می پرستیدند. (ناظم الاطباء). نام بتی بود ازآن ثقیف . در ایران باستان (ج 2 ص 1921) آمده : هرودت گفته است یکی از خدایان عرب آلی لات بود، و این ظاهراً مصحف اللات ا
اللاتلغتنامه دهخدااللات . [ اَ ] (ع اِ موصول ) ج ِ اَلَّتی . رجوع به اللاتی و اَلَّتی و اقرب الموارد ذیل «لتی » شود.
اللأاتلغتنامه دهخدااللأات . [ اَ ] (ع اِ موصول ) ج ِ اَلَّتی . رجوع به اَلَّتی و اللاتی و اقرب الموارد ذیل «لتی » شود.
اللتلغتنامه دهخدااللت . [ اَل ْ ل َ ] (ع اِ موصول ) صورتی از اَلَّتی . رجوع به اَلَّتی و اقرب الموارد ذیل «لتی » شود.
اللذلغتنامه دهخدااللذ. [ اَل ْ ل َ ذِ / اَل ْ ل َ ] (ع اِ موصول ) بمعنی الذی . (اقرب الموارد). رجوع به الذی شود.
علیلةلغتنامه دهخداعلیلة. [ ع َ ل َ ] (ع ص ) زن رنجور و بیمار. ج ، علائل ، عَلیلات . (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). رجوع به عَلیل شود. || زن دوباره خوشبوی مالیده . (منتهی الارب ) (از لسان العرب ) (از تاج العروس ) (از اقرب الموارد) (از متن اللغة).