خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی می‌کنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
عمران پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشته‌شده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جست‌وجو را در فرهنگ‌های دیگر انجام دهید.
عمران
/'omrān/
معنی
آبادی؛ آبادانی.
فرهنگ فارسی عمید
مترادف و متضاد
آبادانی، آبادسازی، آبادی، توسعه، رونق، عمارت ≠ خرابی
برابر فارسی
آبادان
دیکشنری
نتیجه‌ای یافت نگردید.
-
جست‌وجوی دقیق
-
عمران
فرهنگ نام‌ها
(تلفظ: emrān) (عبری) (در اعلام) نام پدر مریم عذرا (ع) در قرآن کریم و او از نسل پدر موسی (ع) - که در تورات ذکر شده - می‌باشد.
-
عمران
واژگان مترادف و متضاد
آبادانی، آبادسازی، آبادی، توسعه، رونق، عمارت ≠ خرابی
-
عمران
فرهنگ واژه‌های سره
آبادان
-
عمران
فرهنگ فارسی عمید
(اسم مصدر) [عربی] 'omrān آبادی؛ آبادانی.
-
عمران
لغت‌نامه دهخدا
عمران . [ ] (اِخ ) نام بطنی است از ثعلبة طی ، از قحطانیه . و منازل آنان در قسمتهای شرقی دیار مصر و قسمتهای غربی بلاد شام قرار داشت .(از معجم قبائل العرب ج 2 از نهایةالارب قلقشندی ).
-
عمران
لغت‌نامه دهخدا
عمران . [ ] (اِخ ) نام یکی از عشایر یمن است که در شمال حدیده سکونت دارند. (از معجم قبائل العرب ج 2).
-
عمران
لغت‌نامه دهخدا
عمران . [ ع َ ] (اِخ ) (أبرق ...) موضعی است به دیار عرب . نام آن در شعر دوس بن ام غسان یربوعی آمده است . (از معجم البلدان ).
-
عمران
لغت‌نامه دهخدا
عمران . [ ع َ ] (اِخ ) موضعی است به یمن . (منتهی الارب ).
-
عمران
لغت‌نامه دهخدا
عمران . [ ع َ ] (اِخ ) نام دو تن از تازیان ، یعنی عمروبن جابر و بدربن عمرو. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
-
عمران
لغت‌نامه دهخدا
عمران . [ ع َ ] (ع اِ) دو طرف هر دو آستین . و آن را به فتح میم نیز خوانند و گویا اصح باشد. (از منتهی الارب ). رجوع به عَمَر شود.
-
عمران
لغت‌نامه دهخدا
عمران . [ ع َ ] (ع اِ)دو گوشت پاره بالای لهات آویخته . (منتهی الارب ). دو گوشت پاره که بر ملازه آویخته است . (از اقرب الموارد).
-
عمران
لغت‌نامه دهخدا
عمران . [ ع َ ] (ع ص ) کسی که زمان درازی زیست کرده باشد. (ناظم الاطباء).
-
عمران
لغت‌نامه دهخدا
عمران . [ ع َ م َ ] (اِخ ) موضعی است . (منتهی الارب ).
-
عمران
لغت‌نامه دهخدا
عمران . [ ع ِ ] (اِخ ) (آل ...) نام سوره ٔ سوم از قرآن کریم است که مدنی است و پس از سوره ٔ بقره و پیش از سوره ٔ نساء واقع و شامل دویست آیه است .
-
عمران
لغت‌نامه دهخدا
عمران . [ ع ِ ] (اِخ ) ابن ابی عطاء واسطی ، مکنی به ابوحمزه . تابعی بود. رجوع به ابوحمزه ٔ واسطی شود.