لغتنامه دهخدا
بان . (اِخ ) موضعی است در بادیه و در آنجا ستونی است که به عمودالبان معروف است . (از معجم البلدان ).- ذوالبان ؛ ناحیه ایست متعلق به بنی نفیل بن عمروبن کلاب . (از معجم البلدان ).|| ناحیه ایست در اطراف رقق از بنی عمربن کلاب . || کوهی است . (از مع