عنظیةلغتنامه دهخداعنظیة. [ ع َ ظَ ی َ ] (ع مص ) شنوانیدن کسی را سخن بد. (از منتهی الارب ) (ازآنندراج ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || استهزاء کردن کسی را. (از اقرب الموارد).