لغتنامه دهخدا
غاذیة. [ ی َ ] (ع ص ) نعت فاعلی از غذو. (منتهی الارب ).- قوه ٔ غاذیة ؛ یکی از سه قوه ٔ نباتیه و آن دودیگر نامیه و مولده است . قوه ای که غذا را تغییر دهدو مشابه غذاخوار کند تا جای آنچه را که بتحلیل رفته است پرسازد. قوتی که غذا را تحلیل کند و جزو بدن