لغتنامه دهخدا
ولی دشت بیاضی .[ وَ ی ِ دَ ت ِ ب َ ] (اِخ ) وی از شعرای معروف توابع قاین است ، و مولد وی به سبب سپیدی خاکش دشت بیاض نامیده شده است . در غزلسرایی طبعی متین دارد. از اوست :خوش آنکه با تو دهم شرح مشکل خود رابه گریه افتم و خالی کنم دل خود رابه دوری تو که یارب نصیب دشم
