خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی می‌کنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
غم و غَرنگ پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشته‌شده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جست‌وجو را در فرهنگ‌های دیگر انجام دهید.
-
جست‌وجوی دقیق
-
غم و غَرنگ
فرهنگ گنجواژه
غصه.
-
واژه‌های مشابه
-
غم غم
لهجه و گویش مازنی
gham gham آرام آرام
-
غم کردن
لغت‌نامه دهخدا
غم کردن . [ غ َ ک َ دَ ] (مص مرکب ) بمعنی غم خوردن . (آنندراج ) : هر کس بقدر طاقت خود میکند غمش آهن بقدر جذبه به آهن ربا رسید.نظیری (از آنندراج ).
-
غم گساردن
لغت‌نامه دهخدا
غم گساردن . [ غ َ گ ُ دَ ] (مص مرکب ) غم زدودن . غمخواری . رجوع به غم شود.
-
غم آلود
لغت‌نامه دهخدا
غم آلود. [ غ َ ] (ن مف مرکب ) غم آلوده . غمناک . اندوهگین . غم آلوده . رجوع به غم شود : ما از عراق جان غم آلود میبریم وز آتش جگر، دل پردود میبریم .خاقانی .
-
غم آور
لغت‌نامه دهخدا
غم آور. [ غ َ وَ ] (نف مرکب ) غم انگیز. آنچه غم آورد. مُحزِن .
-
غم افزا
لغت‌نامه دهخدا
غم افزا. [ غ َ اَ ] (نف مرکب ) غم افزای . آنچه غم افزاید. غم افزاینده . رجوع به غم شود.
-
غم افزایی
لغت‌نامه دهخدا
غم افزایی . [ غ َ اَ ] (حامص مرکب ) افزودن غم . عمل غم افزا. رجوع به غم شود.
-
غم اندوز
لغت‌نامه دهخدا
غم اندوز. [ غ َ اَ ] (نف مرکب )آنکه غم اندوزد. غم آور. غم انگیز. رجوع به غم شود.
-
غم باد
لغت‌نامه دهخدا
غم باد. [ غ َ ] (اِ مرکب ) ورم دائم در بیرون شکم که به چشم دیده شود .ظاهراً با «غم باده » یکی است . رجوع به غم باده شود.
-
غم پرداز
لغت‌نامه دهخدا
غم پرداز. [ غ َ پ َ ] (نف مرکب ) آنکه غم را بزداید. دورکننده ٔ غم . غم زدا. غمکاه . غمگسار : ملک دانسته بود از رأی پرنورکه غم پرداز شیرین است شاپور. نظامی .نه آن غم را ز دل شایست راندن نه غم پرداز را شایست خواندن .نظامی .
-
غم رسیده
لغت‌نامه دهخدا
غم رسیده . [ غ َ رَ / رِ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) آنکه بدو غم رسد. غم زده . غمناک : هر یک چو غریب غم رسیده از راه زمان ستم کشیده . نظامی .چاره ای کن که غم رسیده کسم تا یک امشب به کام دل برسم .نظامی .
-
غم روزی
لغت‌نامه دهخدا
غم روزی . [ غ َ ] (ص مرکب )آنکه غم نصیب وی باشد. غم رسیده . غمناک : چون صبح درآمد بجهان افروزی معشوقه بگاه رفتن از دلسوزی میگفت دگر که با من غم روزی صبحا چو شفق چون شفقت ناموزی .انوری (دیوان ص 628).
-
غم نشان
لغت‌نامه دهخدا
غم نشان . [ غ َ ن ِ ] (نف مرکب ) نشاننده ٔ غم . تسکین دهنده ٔ اندوه : غمخوار ترا بخاک تبریزجز خاک تو غم نشان مبینام . خاقانی .گر جان ما بمرگ منوچهر غمزده ست تو دیر زی که دولت تو غم نشان ماست . خاقانی .خاقانی از تیمار تو حیران شد اندر کار توای جان او ...