غنیمةلغتنامه دهخداغنیمة. [ غ َ م َ ] (ع مص ) غنیمت گرفتن و به غنیمت رسیدن . غُنم . غَنم . غَنَم . غُنمان . (از منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || پیروزی به مالی بی دسترنج . || (اِ) مال که از حرب کفار دستیاب گردد،یا مال حرب کفار و بس . (از منتهی الارب ). ج ، غَنائِم . (اقرب الموارد). مالی که از ک
غنیمةلغتنامه دهخداغنیمة. [ غ ُ ن َ م َ ] (ع اِ مصغر) مصغر غَنَم . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). گوسفند کوچک .
غنمةلغتنامه دهخداغنمة. [ غ َ م َ ] (اِخ ) ابن ثعلبةبن تیم اﷲ. از اجداد عمروبن عداء شاعر بود. (از منتهی الارب ) (تاج العروس ).
غنمةلغتنامه دهخداغنمة. [ غ َ م َ ] (اِخ ) ابن عدی بن عبدمناف بن کنانةبن جمهمةبن عدی بن ربعه . این نام مصحف عنمة به عین مهمله است و صحیح عنمه است . رجوع به الاصابة ج 3 ص 200 شود.
غنيمةدیکشنری عربی به فارسیغنيمت جنگي , غارت , تاراج , يغما , چپاول , استفاده نامشروع , غارت کردن (شهري که اشغال شده) , چاپيدن
غنامیلغتنامه دهخداغنامی . [ غ ُ ما ] (ع اِ) مقصد و هدف . غایت و قصاری . یقال : هذا غناماک أن تفعل کذا؛ ای قصاراک و غایتک . (منتهی الارب ).
غنيمةدیکشنری عربی به فارسیغنيمت جنگي , غارت , تاراج , يغما , چپاول , استفاده نامشروع , غارت کردن (شهري که اشغال شده) , چاپيدن