خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی می‌کنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
غژم پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشته‌شده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جست‌وجو را در فرهنگ‌های دیگر انجام دهید.
غژم
/qožm/
معنی
دانۀ انگوری که از خوشه جدا شده باشد: ◻︎ آن خوشه بین چنان‌که یکی خیک پر‌نبید / سربسته و نبرده بدو دست هیچ‌کس ـ بر گونهٴ سیاهی چشم است غژم او / هم بر مثال مردمک چشم از او تکس (بهرامی: شاعران بی‌دیوان: ۴۰۷).
فرهنگ فارسی عمید
دیکشنری
نتیجه‌ای یافت نگردید.
-
جست‌وجوی دقیق
-
غژم
لغت‌نامه دهخدا
غژم . [ غ َ ژَ ](اِ) خشم و غضب . غَرَم . (فرهنگ شعوری ج 2 ص 182 ب ).
-
غژم
لغت‌نامه دهخدا
غژم . [ غ ُ ] (اِ مرکب ) به معنی غژب است که دانه ٔ انگور از خوشه جداشده ٔ شیره دار تازه باشد. (برهان قاطع) (آنندراج ). به معنی غژب . (جهانگیری ). دانه ٔانگور که پخته و تازه باشد. (غیاث اللغات ). صره ٔ انگور بود که شیره و تکس در وی باشد. (فرهنگ اسدی )...
-
غژم
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) ‹غژمه، غجمه، غژب› (زیست‌شناسی) [قدیمی] qožm دانۀ انگوری که از خوشه جدا شده باشد: ◻︎ آن خوشه بین چنان‌که یکی خیک پر‌نبید / سربسته و نبرده بدو دست هیچ‌کس ـ بر گونهٴ سیاهی چشم است غژم او / هم بر مثال مردمک چشم از او تکس (بهرامی: شاعران بی‌دیوان: ۴...
-
غژم
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) [قدیمی] qožm ۱. خشم؛ غضب؛ قهر.۲. حمله.
-
غژم
فرهنگ فارسی معین
(غَ) (اِ.) خشم ، قهر.
-
غژم
فرهنگ فارسی معین
(غُ) (اِ.) هر دانة میوة انگور که به خوشه متصل است ، یک عدد از میوة انگور که به خوشه متصل است ، یک حبه انگور؛ غژمه ، حبه ، گله ، غجمه نیز گویند.
-
جست‌وجو در متن
-
انگرده
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) ‹انگوره› [قدیمی] 'angorde غژم؛ غژمه؛ دانۀ انگور که از خوشه جدا شده باشد.
-
غزم
لغت‌نامه دهخدا
غزم . [ غ ُ ] (اِ) هیبت و خشم و قهر و کینه . (برهان قاطع) (آنندراج ). غژم . (برهان قاطع). رجوع به غزم شود.
-
قطافة
لغت‌نامه دهخدا
قطافة. [ ق ُ ف َ ] (ع اِ) آنچه از انگور در هنگام چیدن افتد. (اقرب الموارد). غژم افتاده از خوشه به درودن . (منتهی الارب ) (آنندراج ).
-
حبه
لغت‌نامه دهخدا
حبه . [ ح َب ْ ب َ ] (ع اِ) در تداول فارسی هر یک از کبسولهای انگور که به خوشه متصل است و آن را خورند، و آن را وَسگله و غژب و غژم و غجمة نیز خوانند، و عوام گله گویند: یک گِله ؛ یک دانه . حبه کردن ؛ دان کردن . جدا کردن انگور و مانند آن را از یکدیگر. حب...
-
غجم-ه
لغت‌نامه دهخدا
غجم-ه . [غ ُ م َ / م ِ ] (اِ) غُژم ، در تداول خراسانیان دانه . حب . گلّه . حبه . حبه ٔ انگور: انگورها را لفتش مده غجمه مره . یا دستش نزن غجمه مره . (به لهجه ٔ خراسانی ).
-
تگژ
لغت‌نامه دهخدا
تگژ. [ ت َ گ َ ] (اِ) دانه ٔ انگور که میان غژم باشد آنرا تکس و تکش نیز گویند. (آنندراج ). استخوان انگور. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). رجوع به تکس و تکژ شود.
-
غرم
لغت‌نامه دهخدا
غرم . [ غ َ ] (اِ) قهر و غضب و خشم . به فتح اول و ثانی هم به این معنی گفته اند. (برهان قاطع). خشم و کینه . (فرهنگ رشیدی ) (انجمن آرا). مصحف غژم . (حواشی برهان قاطع چ معین ).
-
باشنگ
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) ‹پاشنگ، پاشنگه› (زیست‌شناسی) [قدیمی] bāšang ۱. خوشۀ انگور آویزان از تاک: ◻︎ چو مشک بویا لیکنش نافه بوده ز غژم / چو شیر صافی و پستانش بوده از باشنگ (عسجدی: لغت‌نامه: باشنگ).۲. خوشۀ انگور که بر تاک خشک شده باشد.۳. خیار درشت تخمی.