فتنهجوفرهنگ فارسی طیفیمقوله: ارادۀ اجتماعی عام ن، آشوبطلب، آشوبگر▲، فتنهگر، شورشی، آتشبیار، ناراحت، ماجراجو، اخلالگر، مخل، اخلالکننده، قانونشکن، مقاوم دوبههمزن
فتنه جولغتنامه دهخدافتنه جو. [ ف ِ ن َ / ن ِ ] (نف مرکب ) فتنه جوی . آنکه در پی برپا کردن آشوب باشد و فتنه را خوش دارد. فتنه انگیز. رجوع به فتنه شود. || سپاهی . جنگجو : آمد از دهگان سبکپایی که : یکجا آمدنداز سوار و از پیاده ، فتنه
فتنه جوفرهنگ فارسی عمید۱. آشوبطلب.۲. [مجاز] زیبا و دلفریب.۳. [قدیمی، مجاز] جنگجو؛ سپاهی؛ لشکری: ◻︎ آمد از دهگان سبکپایی که یک جا آمدند / از سوار و از پیاده فتنهجویی دههزار (مسعود سعد: ۱۶۲).
فتنه جویلغتنامه دهخدافتنه جوی . [ ف ِ ن َ / ن ِ ] (نف مرکب ) فتنه جو : ای فلک زود گرد، وای بر آن کو به تو فتنه جوی مفتون شد. ناصرخسرو.رجوع به فتنه جو شود.