فریبیدنلغتنامه دهخدافریبیدن . [ ف ِ / ف َ دَ ] (مص ) فریفتن . (آنندراج ) (انجمن آرا). فریب دادن . گول زدن : بدین تخت شاهی مخور زینهارهمی خیره بفریبدت روزگار. فردوسی .چو با او نشاید نبرد آزمودبه چی