فرساییدهلغتنامه دهخدافرساییده . [ ف َ دَ / دِ ] (ن مف / نف ) فرسوده شده . آنچه دچار نقصان و خرابی شده باشد. رجوع به فرساییدن و فرسائیده شود.
فرسائیدهلغتنامه دهخدافرسائیده . [ ف َ دَ / دِ ] (ن مف / نف ) فرسوده . فرساییده . رجوع به فرساییده شود.
فرسودهلغتنامه دهخدافرسوده . [ ف َ دَ / دِ ] (ن مف / نف ) اسم مفعول از فرسودن . (از حاشیه ٔ برهان چ معین ). به غایت کهنه و ازهم ریخته و پایمال گردیده و افسرده شده . (برهان ). پوسیده . کهنه : گفتند یا موسی
فرسودهفرهنگ فارسی عمید۱. کهنه و پوسیده.۲. [قدیمی] نابودشده.۳. [مجاز] خسته و ناتوان.۴. [مجاز] سالخورده.۵. [قدیمی، مجاز] کاهشیافته.
فرسودهدیکشنری فارسی به انگلیسیbanal, broken-down, careworn, old, raddled, seedy, shabby, spent, stale, timeworn, tired, weary, well-worn
فرسائیدهلغتنامه دهخدافرسائیده . [ ف َ دَ / دِ ] (ن مف / نف ) فرسوده . فرساییده . رجوع به فرساییده شود.
فرسودنلغتنامه دهخدافرسودن . [ ف َ دَ ] (مص )از: فر + سا ، در اوستا فرسان . (از حاشیه ٔ برهان چ معین ). فرساییدن . (یادداشت به خط مؤلف ). سودن . ساییدن . به تدریج از میان بردن . نابود کردن : تو در ولایت و دولت همی گسار مدام مخالفان را در بند و غم همی فرسای .