فشغاءلغتنامه دهخدافشغاء. [ ف َ ] (ع ص ) ناصیة فشغاء؛ موی پیشانی پراکنده و فروگرفته ابرو را. (منتهی الارب ).
فشغةلغتنامه دهخدافشغة. [ ف َ غ َ ] (ع اِ) گیاه پیچک . (منتهی الارب ). لبلاب . (اقرب الموارد) (فهرست مخزن الادویه ). || پنبه ٔ اندرون نی . آنچه از شکم گیاه صوصلاء پردو پراکنده گردد. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).